Na een prima nacht in de ruime kamer van het hotel, staan we om half zes op om voor het ontbijt te hoteltuin te verkennen. Er is nog maar net genoeg licht als ik de eerste twee nieuwe soorten voor mij kan fotograferen. Een Hoffmann's Woodpecker snoept van een vrucht die lijkt op Jackfruit. De algemeen voorkomende Clay-colored Robin (of - Thrush) is de nationale vogel van Costa Rica. Best wel merkwaardig voor een land met zoveel mooie kleurrijke vogels om hiervoor zo'n grauwe vogel te kiezen.

Al snel volgen er meer vogels, zoals de Rufous-naped Wren, waarvan een paartje klaarblijkelijk een nest in de bossages heeft. Ze zijn druk aan het jagen en zijn erg beweeglijk, maar gelukkig kan ik er toch een in de lens vangen.

Aad ontdekt een nachtzwaluw die zit te rusten op een boomtak. Deze Common Nighthawk is een van de speciale waarnemingen van deze reis. De soort jaagt 's nachts en wordt overdag door zijn schutkleur snel over het hoofd gezien. We kunnen er nu uitgebreid van genieten en er plaatjes van maken.

De Great Kiskadee, de Boat-billed Flycatcher en de Social Flycatcher zijn alledrie uit de familie Tyrant Flycatchers en ze lijken best veel op elkaar. De snavel is echter verschillend en ook de wenkbrauwstreep is niet bij alledrie hetzelfde.

We zien diverse soorten die we later niet meer zullen zien, zoals de Acadian Flycatcher, maar ook de Yellow-billed Cuckoo, die Sander gelukkig opmerkt als deze in een boom landt. Een dode boom blijkt een mooie stek voor kolibries te zijn, waaronder een paartje Green Mango's. We vermaken ons prima in de tuin, maar er staat nog meer op het programma van deze uiteindelijk toch extra dag. We stappen in de bus en gaan op weg naar Cope, een gids die ons een paar mooie uilensoorten hoopt te laten zien.

Op zoek naar roofvogels stoppen we even langs de kant van de snelweg. Het is er erg druk en ruimte om te lopen heb je alleen in de berm. Ik neem snel een foto van de rivier vanaf de brug en zie dat het rivierwater erg bruin is, een teken dat het veel geregend heeft. Gelukkig is het nu droog. We zien alleen een tweetal King Vultures hoog boven de kam van de berg en gaan dus verder op pad. In Costa Rica worden veel tropische vruchten verbouwd, dus het is niet gek als je hier en daar een stalletje met vruchten ziet, maar het zijn er lang niet zoveel als in Azië.

We halen Cope bij hem thuis op en rijden een klein stukje verderop een jungleweg in. Als we stoppen blijkt dat hij weet waar een Crested Owl zit. We stappen uit en ik neem me voor het dier vast te leggen Het beest zit echter diep verscholen tussen de bladeren en het duurt even voordat ik deze zie. Ik doe nog een poging om vanuit een betere hoek een foto te nemen, maar ik ben niet de enige met een statief en het is maar een kleine plekje dat beschikbaar is. Veel beter dan onderstaande foto is het niet geworden helaas.

Cope heeft echter meer pijlen op zijn boog en een stukje verderop krijgen we een Spectacled Owl met een jong te zien. De vogels zitten zo goed als vrij, dus krijg ik die beide beter op de foto. We nemen de tijd en gaan nog op zoek naar witte vleermuizen, maar die kunnen we niet vinden. Daarna gaan we naar het huis van Cope, waar hij in de achtertuin een overdekte vogelkijkplaats heeft gemaakt met feeders bij een watertje.

In de tuin zitten veel kolibries waarvan ik er enkele van op de foto kan zetten, zoals de White-necked Jacobin en de Crowned Woodnymph. Maar ook andere leuke soorten komen langs, zoals Red-legged Honeycreeper, Passerini's Tanager en Clay-coloured Robin, de laatste leg ik mooier vast dan vanmorgen.

Jammer dat het al wat later in de middag is en de omstandigheden met het licht niet meer optimaal zijn. Desondanks weet ik toch een aantal voor mij nieuwe soorten te fotograferen. Daarna keren we terug naar het hotel voor het diner. 's Avonds maken we de vogellijst op en met een score van 80 soorten is deze extra dag behoorlijk succesvol. We gaan niet al te laat naar bed. Helemaal niet erg, want ik ben benieuwd wat de dag van morgen zal brengen. Voorlopig is het op en top genieten.

Dinsdag 17 oktober staan we weer op tijd op, om voor het ontbijt nog even de tuin in te kunnen. We hebben maar drie kwartier, dus het wordt een kort rondje. Een Chestnut-sided Warbler scharrelt tussen de bladeren, op zoek naar insecten. Het vogeltje komt helemaal uit Noord-Amerika. Een White-tipped Dove is half onder een struik op zoek naar eten, maar blijft net iets te ver weg naar mijn zin. De zon komt op en geeft fleur aan de bloemen, die weelderig groeien in de hoteltuin.

Na een vroeg ontbijt pakken we de koffers, checken uit en vertrekken op tijd met de bus vanuit het hotel. Vandaag gaan we naar een vulkaan, de Irazú, die ruim 3400 meter hoog is. Doelsoorten zijn o.a. de Vulcano Hummingbird en de Quetzal op de flanken van de berg en de Vulcano Junco bij de top. Het wordt al snel bewolkt en soms valt er wat lichte neerslag, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Wel missen we wat licht om optimaal te kunnen fotograferen. De eerste kolibrie is direct een hit, het is een Volcano Hummingbird, een kleine kolibrie die we dicht kunnen benaderen.

We stoppen op een plek waar we de Quetzal zouden kunnen zien. Helaas is er geen spoor van de zo begeerde soort. Wel vliegt er van alles in de struiken langs de berm, zoals een Fiery-throated Hummingbird, die helaas zijn rug naar mij keert, zodat zijn rood-oranje keel niet te zien is. Een Sooty-capped Chlorospingus doet zich tegoed aan de besjes, net als de Sooty Thrush. Verderop zijn er ook weer Volcano Hummingbirds.

De luchtvochtigheid is hoog en dat is ook te zien aan de bomen die vol zitten met epifyten, zoals Bromelia's. Er zijn diverse Acorn Woodpeckers en er geeft er zelfs één een show waarbij de spaanders in het rond vliegen.

Aangekomen bij de parkeerplaats onder de top van de vulkaan is het erg mistig. Gemakkelijk scoren we de Volcano Junco, die zich tegoed doet aan wat restjes op de parkeerplaats, maar verder is het vrij troosteloos. Een vrouwtje Black-throated Green Warbler brengt wat kleur, maar dan zijn we alweer op de flanken van de berg op de terugweg.

Voor de lunch stoppen we bij een niet al te modern restaurant. De muren en de plafonds zijn hier behangen met visitekaartjes van bezoekers. Wel origineel en lekker goedkoop, maar veel ambiance geeft het niet. Het is er fris en tochtig, je kijkt zelfs via kieren in de vloer naar buiten. Maar ze hebben er eten dat een voor een wordt opgediend en dat is het belangrijkst.

Op de terugweg doen we op dezelfde plek nog een tweede poging voor Quetzal, maar ook nu is dat tevergeefs. We zien we een prachtige Flame-Throated Warbler, meerdere Acorn Woodpeckers en een Black-capped Flycatcher. Voor vandaag zit het erop. We gaan op weg naar het Rio Perlas Resort bij Orosi waar we laat in de middag aankomen. We maken snel een rondje in het resort voordat de duisternis invalt. We scoren - zonder er een foto van te kunnen maken - Black Phoebe, Crimson-coloured Tanager, Scarlet Tanager en een groep van wel 10 overvliegende Nighthawks. 's Avonds dineren we in het resort en maken de lijsten weer compleet. Dagtotaal is 77 soorten en het reistotaal staat al op 116.